Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Itaque his sapiens semper vacabit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Sed haec nihil sane ad rem;

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Si enim ad populum me vocas, eum. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Dat enim intervalla et relaxat. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nihil ad rem! Ne sit sane; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quorum altera prosunt, nocent altera. Inde sermone vario sex illa a Dipylo

stadia confecimus. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quid enim possumus hoc agere divinius? Nihil illinc huc pervenit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. De hominibus dici non necesse est. Bork Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Quod cum dixissent, ille contra. Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Rationis enim perfectio est virtus; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Summus dolor plures dies manere non potest? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Comprehensum,

quod cognitum non habet? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.