Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Age, inquies, ista parva sunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quorum altera prosunt, nocent altera. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Verum hoc idem saepe faciamus. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt

contemnere. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Non est igitur voluptas bonum. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Tuum credibile? Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Sedulo, inquam, faciam. Sed fac ista esse non inportuna; Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Hoc non est positum in nostra actione. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quo igitur, inquit, modo? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Bork

De quibus cupio scire quid sentias. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quo igitur, inquit, modo? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.