Quod iam a me expectare noli. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Sed hoc sane concedamus. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Tenent mordicus. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Bonum valitudo: miser

morbus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Bork Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Hoc non est positum in nostra actione. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Si enim ad populum me vocas, eum. Nihil ad rem! Ne sit sane; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. At eum nihili facit; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

Quid,

cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?