Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Confecta res esset. Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Immo alio genere;

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Ut pulsi recurrant? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. An eiusdem modi? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Ut optime, secundum

naturam affectum esse possit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Duo Reges: constructio interrete. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ut aliquid scire se gaudeant? Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Paria sunt igitur. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.