Duo Reges: constructio interrete. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Prioris generis est docilitas, memoria; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Odium autem et invidiam facile vitabis. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.

Velut ego nunc moveor. Vide, quaeso, rectumne sit. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quibus ego vehementer

assentior.

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Si longus, levis. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quod totum contra est. Age sane, inquam.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. An haec ab eo non dicuntur? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Expectoque quid ad id, quod quaerebam,

respondeas. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Omnia peccata paria dicitis. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Haec dicuntur inconstantissime. Bestiarum vero nullum iudicium puto.