Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Conferam avum tuum Drusum cum C. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed ad rem redeamus; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Istic sum, inquit.

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Neutrum vero, inquit ille.

Ubi ut eam caperet aut quando? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quis animo aequo videt

eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. An hoc usque quaque, aliter in vita? Non laboro, inquit, de nomine. Quod quidem nobis non saepe contingit. Hic ambiguo ludimur. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Bork Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Facillimum id quidem est, inquam. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Sint ista Graecorum; Praeclare hoc quidem.

Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Erit enim mecum, si tecum erit. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Venit ad extremum; Sed quid sentiat, non videtis. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Ita prorsus, inquam; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec:

vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Duo Reges: constructio interrete. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Bork Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Cur id non ita fit? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. An hoc usque quaque, aliter in vita? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.