Ea possunt paria non esse. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Vide, quaeso, rectumne sit. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Reguli reiciendam;

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Negare non possum. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Oratio me istius philosophi non offendit;

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Duo Reges:

constructio interrete. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Verum hoc idem saepe faciamus. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Bork

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Videsne, ut haec concinant? Sed ego in hoc resisto; Satisne vobis videor pro meo

iure in vestris auribus commentatus? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.