Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Scrupulum, inquam, abeunti; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Age sane, inquam. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Haeret in salebra.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Eadem fortitudinis ratio reperietur. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?

Scisse enim te quis coarguere possit? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Verum hoc idem saepe faciamus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Que Manilium, ab iisque M.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Hic ambiguo ludimur. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et

ingenii, sed aetatem vides. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Bork Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Bork Quare attende, quaeso. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Duo Reges: constructio interrete. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Contineo me ab exemplis. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.