An tu me de L. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Istic sum, inquit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Tenent mordicus. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Sed fortuna fortis; Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Age, inquies, ista parva sunt. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Bork Quid de Platone aut de Democrito loquar? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nondum autem explanatum

satis, erat, quid maxime natura vellet. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Bork Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ea possunt paria non esse. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Bork

Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Beatum, inquit. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Ratio quidem vestra sic cogit. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum

virum, Cn. Duo Reges: constructio interrete.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Itaque his sapiens semper vacabit. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;