Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Non est igitur voluptas bonum.

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Sint modo partes vitae beatae. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Erat enim res aperta. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Omnis enim est natura diligens sui. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Magna laus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Duo Reges: constructio interrete.

Non risu potius quam oratione eiciendum? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Sed nunc, quod

agimus; Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Sed quid sentiat, non videtis. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Tum ille: Ain tandem? Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ad eos igitur converte te, quaeso. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;